معمار برجسته آسمانخراشها در قرن نوزدهم، لوئیس سالیوان، یک اصل اساسی را در طراحی معماری ترویج کرد: «فرم از عملکرد پیروی میکند». در حالی که این تصور که ملاحظات ساختاری و زیباییشناختی باید کاملاً تابع کارکرد باشد، هم با محبوبیت و هم با شک و تردید مواجه شد، اما تأثیر آن بر معرفی مفهوم «کارکرد» به جای «مفید بودن» ویترویوس بود. "کارکرد" به عنوان شامل تمام معیارهای استفاده، درک و لذت از یک ساختمان، نه تنها عملی، بلکه زیبایی، روانشناختی و فرهنگی تلقی شد.